Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Κοτόπουλο μαριναρισμένο και ένας κανόνας : Η ταχύτητα με την οποία κινείται ένα όχημα είναι αντιστρόφως ανάλογη από το I.Q. του οδηγού του. Εκτός αν ένα όχημα κινείται με υπερβολικά χαμηλή ταχύτητα από 5 έως 25χιλ/ώρα σε δρόμο που η ταχύτητα των οχημάτων πρέπει να είναι μέχρι τα 50-60 χιλ/ώρα ή παραπάνω. Οπότε η ταχύτητα του οχήματος είναι ανάλογη με το I.Q. του οδηγού του.

Περνώντας ένα μεγάλο μέρος του πρωινού μου περιπλανώμενος στους Αθηναϊκούς δρόμους καβαλώντας την μοτοσυκλέτα μου, νοιώθω τον κίνδυνο της ανοησίας να απειλεί πάμπολλες φορές την σωματική μου ακεραιτότητα αλλά και την ζωή μου.

Παρατηρώντας τον τρόπο που οδηγάει ο καθένας και το τι οδηγεί, μπορεί άνετα κάποιος να καταλάβει, το τι νομίζει ότι οδηγάει. Και να κατανοήσει έναν απλό κανόνα, παρακαλώ να τον μάθετε απ΄έξω. 

Η ταχύτητα με την οποία κινείται ένα όχημα είναι αντιστρόφως ανάλογη από το I.Q. του οδηγού του. Εκτός αν ένα όχημα κινείται με υπερβολικά χαμηλή ταχύτητα από 5 έως 25χιλ/ώρα σε δρόμο που η ταχύτητα των οχημάτων πρέπει να είναι μέχρι τα 50-60 χιλ/ώρα ή παραπάνω. Οπότε η ταχύτητα του οχήματος είναι ανάλογη με το I.Q. του οδηγού του.

Μια κατηγορία που λατρεύω να βρίζω είναι αυτή των παπιών-σκούτερ και οτιδήποτε άλλο μηχανοκίνητο δίκυκλο από 50cc εώς 125cc.
Η πλειοψηφία αυτών των οδηγών είναι κάτι αγχωμένα ντελίβερι-κούριερ. 
Τα άτομα δεν χαμπαριάζουν τίποτα δεν έχουν αίσθηση των κινδύνων, δεν έχουν ούτε το βασικό ένστικτο της επιβίωσης. Γκαζώνουν μα γκαζώνουν πάρα πολύ. Και προσπερνάνε μα προσπερνάνε από παντού. Δεν υπολογίζουν κόκκινα φανάρια, μονόδρομους, πεζούς, πεζοδρόμια, προπορευόμενα οχήματα. Προσπερνάνε από αριστερά από δεξιά και απ όπου βρίσκουν χώρο. Είναι απλά κίνδυνοι για το ανθρώπινο είδος, μηχανοκίνητες βόμβες έτοιμες να εκραγούν πάνω στον πρώτο ανυποψίαστο που θα τους αγνοήσει. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ντελίβερι έχει καταφέρει και έχει τρυπώσει μεταξύ του πεζοδρομίου και δεξιά ενός αυτοκινήτου που έχει σταματήσει  σε κόκκινο φανάρι ενός κεντρικού δρόμου. Ο οδηγός του αυτοκινήτου συνεπέστατος έχει σταματήσει κανονικά και έχει βγάλει φλας για να στρίψει δεξιά όταν ανάψει το φανάρι πράσινο. 

Ε μόλις άναψε πράσινο το φανάρι ο ντελιβεράς γκαζώνει και αποφασίζει να στρίψει τελείως αριστερά για να πάει στον ακριβώς αντίθετο δρόμο. Η εμπειρία του αυτοκινητιστή απέτρεψε το ατύχημα, με λίγα λόγια έσωσε την ζωή του βλάκα του ντελιβερά, αλλά η βλακεία του ντελίβερι δεν σταμάτησε εκεί, πάτησε φρένο και άρχισε να στολίζει με άπταιστα ''γαλλικά'' τον οδηγό που του έσωσε την ζωή. 

Μια επικίνδυνη υποκατηγορία των 50cc-125cc είναι οι πιτσιρικάδες που φαντασιώνονται ότι οδηγούν μηχανές αγώνων.
Μα καλά ποιος ανεύθυνος αφήνει τέτοια άτομα να πάρουν δίπλωμα για να βγούν στους  δρόμους; Δεν θα ασχοληθώ παραπάνω, τα παιδιά φιγούρα θέλουν να κάνουν με όλες τις ολέθριες συνέπειες. Αλλά η καλύτερη υποκατηγορία είναι οι κωλόγεροι που χωρίς κράνος και με τα πόδια σε στυλ πέφτω δεν πέφτω και σκέψη του ύφους, ''έλα μωρέ μέχρι το καφενείο πάω, τι πρόκειται να γίνει;'' πάνε μέσα στην μέση του δρόμου σε ζιγκ ζαγκ επειδή δεν έχουν ισορροπία και με ταχύτητα συγκρινόμενη ενός μαστουρωμένου σαλιγκαριού.
Πολύ  επικίνδυνοι .
Σπάνε τα νεύρα του οδηγού που ακολουθεί σε χρόνο dt, οι σπαστικές κινήσεις απελπισίας για την προσπέραση του καφενόβιου γέρου μπορούν να αποβούν μοιραίες και για τους δύο. 

   Θα συνεχίσω με την επόμενη κατηγορία από  125cc εως 250cc στο επόμενο.

Και τώρα η συνταγή.



Φιλετάκια κοτόπουλου 4 στήθη κομμένα στα δύο ή 8 μπουτάκια φιλεταρισμένα (τα προτιμώ)
4 κουταλιές του γλυκού πάπρικα γλυκιά
2 κουταλιές κάρυ
1 κουταλιά σκόνη μουστάρδας 
στην άκρη του κουταλιού κύμινο
1 κουταλιά θυμάρι ξερό
αλάτι 
πιπέρι
λίγο ελαιόλαδο 2-3 κουταλιές
1 κρασοπότηρο λευκό κρασί
3 κουταλιές της σούπας λάδι για το μαγείρεμα
1 κρασοπότηρο νερό της βρύσης

Σε ένα μπωλ ρίχνεται το κοτόπουλο, Αλατίζετε και ανακατεύετε μα τα χέρια σας καλά. Ρίχνετε τα μπαχαρικά και ανακατεύετε πάλι με τα χέρια σας καλά, μάλλον πάρα πολύ καλά. Ρίχνετε το λάδι και ξανανακατεύετε καλά. Και αφού τελειώσετε με την βαρετή διαδικασία ανακατέματος του τεμαχισμένου κοτόπουλου, το βάζετε στο ψυγείο αφού πρώτα το καλύψετε με μια διάφανη μεμβράνη. Εκτός αν θέλετε να μυρίζει το ψυγείο σας για τον επόμενο μήνα κάρυ οπότε αφήστε το ξεσκέπαστο.Εγώ πάντως το καλύπτω. Το αφήνετε εκεί για μία ώρα. 
Μέχρι να ανακατευτούν τα αρώματα, παίρνετε ένα φίλτρο του γαλλικού καφέ, το βάζετε κάτω από το νερό της βρύσης. Αφού μουσκέψει το βάζετε  στην ειδική θέση της καφετιέρας, με την ειδική μεζούρα βάζετε μια καλή δόση καφέ. Στο δοχείο του νερού βάζετε νερό για έναν καφέ. (δώστε προσοχή στην λεπτομέρεια αν θέλει και άλλος να φτιάξει μόνος του.) Ανοίγετε τον διακόπτη. Περιμένετε να γίνει ο καφές, τον πίνετε και αν καπνίζετε καπνίστε και ένα τσιγάρο.

Αφού μαριναριστεί το κοτόπουλο.
Σε ένα τηγάνι που δεν είναι αντικολλητικό το βάζετε στην φωτιά και το αφήνετε να κάψει καλά. Ρίχνετε το λάδι και αφού κάψει βάζετε το κοτόπουλο.αφήστε το να ψηθεί καλά και γυρίστε το πλευρά. Α κολλήσει δεν πειράζει (στην ουσία το επιδιώκουμε). Αφού πάρει χρώμα και από τις δύο πλευρές ρίχνουμε το κρασί χαμηλώνουμε την φωτιά στο ελάχιστο. Με μία ξύλινη σπάτουλα ξεκολλάμε ότι έχει κολλήσει στον πάτο του τηγανιού. Αφού εξατμιστεί το αλκοόλ ρίχνουμε το νερό και αφήνουμε να σιγοβράσει για 20 λεπτά, μέχρι να μείνει με την σάλτσα του. Σερβίρουμε με ένα υπέροχο πιλάφι.


   

3 σχόλια:

  1. Καλησπερα και καλως σε βρηκα..ευχομαι να τα λεμε συχνα!!!Καλο βραδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρότι περνάω φάση χορτοφαγική, μου άνοιξες την όρεξη! Αν και όχι για οδήγηση, είναι η αλήθεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή