Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Μανιταρόπιτα , εκδοχή biggest chef

Επέστρεψα, μια δύσκολη εβδομάδα ανήκει πλέον στο παρελθόν και τώρα ξαναβρήκα χρόνο για να σας διαφωτίσω. 

Ένα πρόβλημα, γαστρονομικού επιπέδου, που συναντάω συνέχεια όποτε πάω να φάω σε κάποιο εστιατόριο και παραγγέλνω μανιταρόπιτα.
Συνήθως τα μανιτάρια που υποτίθεται ότι είναι η πρώτη ύλη, καλύπτεται κάτω από την λιπαρότητα τυριών, ή άλλων υλικών, σε πολλές περιπτώσεις τα μανιτάρια είναι κονσέρβας, άγευστα νερουλά, δηλαδή άστα να πάνε.

Και την χρεώνουν πανάκριβα, νομίζοντας ότι ένα υπερτιμημένο προϊόν θα γίνει πιο εύκολα αποδεκτά από το κοινό, κάτι δηλαδή σαν ψάρωμα του πελάτη.

Η κακοποίηση των μανιταριών από επαγγελματίες και μη, είναι αρκετά συνηθισμένη στην χώρα μας, δυστυχώς δεν έχει γίνει  επιτροπή για τα δικαιώματα των μανιταριών. Αν γινότανε θα έπρεπε να είχε κόψει πολλά πρόστιμα.  

Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πολλοί μάγειροι ρίχνουν τα μανιτάρια σε τηγάνι, τα τηγανίζουν τα ξεπατώνουν και αφού τα ξευτελίσουν τελείως σου λένε με στόμφο ''τώρα τα αφήνουμε να πιουν τα υγρά τους''. Τι ανοησία είναι πάλι αυτή; Τι είναι το μανιτάρι για να πιει τα υγρά του; Και αφού ήθελες το μανιτάρι με υγρά του γιατί το αφυδάτωσες; Έλεος, η απόλυτη ανιδεότητα. 


Τα μανιτάρια κονσέρβα είναι τελείως άνοστα και απορώ πως τα αγοράζει ο κόσμος, είναι τελείως άνοστα και με τα ίδια χρήματα μπορείς να αγοράσεις μια χαρά φρέσκο αγαρικό. Δύο είναι οι τρόποι που μπορεί  κάποιος να ευχαριστηθεί την τροφή των θεών, όπως έλεγαν και οι Ρωμαίοι. Πρώτων φρέσκα και δεύτερον αποξηραμένα.  


Μανιταρόπιτα   ( λίγο απλοποιημένη από αυτή που φτιάχνω) 

Η ζύμη σφολιάτας που σας έδωσα.
250γρ αγαρικό φρέσκο ( τα άσπρα κοινά μανιτάρια)
15γρ αποξηραμένη λεντινούλα ( shii take) την βρίσκουμε σε σούπερ μάρκετ ή σε μπακάλικα.
μισό φλιτζάνι κρασί λευκό
ένα φλιτζάνι τριμμένη παρμεζάνα ή γραβιέρα Νάξου ή ριγκάτο. 
μισό ματσάκι μαϊντανός ψιλοκομμένος
δύο σκελίδες σκόρδο
δύο κουταλιές της σούπας αλεύρι
δύο κουταλιές της σούπας βούτυρο
δύο κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο 
ένα αυγό
αλάτι, πιπέρι 


εκτέλεση


Πλένουμε να μανιτάρια και τα κόβουμε σε μεγάλα κομμάτια.
Ζεσταίνουμε το κρασί και ρίχνουμε μέσα τα ξερά μανιτάρια να μουλιάσουν.
Καίμε μια κατσαρόλα, ρίχνουμε το ελαιόλαδο, ρίχνουμε το σκόρδο και το αφήνουμε να κοκκινίσει.
Βγάζουμε το σκόρδο και ρίχνουμε τα μανιτάρια, τα αφήνουμε για δύο λεπτά σε δυνατή φωτιά, ρίχνουμε το κρασί με τα ξερά μανιτάρια και το αλάτι αφήνουμε για ένα λεπτό ανακατεύοντας, κλείνουμε με καπάκι την κατσαρόλα χαμηλώνουμε την φωτιά στο ελάχιστο και τα αφήνουμε για 5 λεπτά περίπου, ίσως κάνα λεπτό περισσότερο. 
Σε μία άλλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το βούτυρο σε μέτρια φωτιά ρίχνουμε το αλεύρι και το αφήνουμε μέχρι να κάνει φουσκάλες.  Αυτό λέγετε ''ρου''.
Ρίχνουμε το ''ρου'' στα μανιτάρια και ανεβάζουμε λίγο την φωτιά για να πάρει μια βράση και να πήξει το ζουμί που έβγαλαν.
Κατεβάζουμε από την φωτιά και τα αφήνουμε να κρυώσουν.
Ρίχνουμε το μαϊντανό, το αυγό, το τυρί και το πιπέρι.
Απλώνουμε το φύλο σφολιάτας γεμίζουμε με τα μανιτάρια, βρέχουμε με γάλα και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 40 με 45 λεπτά.  


 

2 σχόλια:

  1. παρα πολυ ωραιααααααα... μου αρεσε η συνταγηηηηηη....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. είναι όντως πάρα πολύ καλή, και είναι η light εκδοχή της. Πρέπει να την δοκιμάσεις, ακόμα και με έτοιμη αγοραστή σφολιάτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή