Κολοκυθάκια au gratin

Χτες ήταν ομολογουμένως μια όμορφη μέρα, ο ήλιος έλαμπε ανάμεσα από τα λίγα άσπρα σύννεφα στον γαλανό ουρανό, η θερμοκρασία ήταν ιδανική ούτε ζέστη ούτε κρύο και ο άνεμος έπνεε απαλά. 

Όλα αυτά τα γεγονότα οδήγησαν την μνήμη μου στα μαθητικά μου χρόνια, κάτι τέτοιες μέρες εγώ και η παρέα μου κάναμε κοπάνες.

Και δυστυχώς οι καλύτερες μέρες για κοπάνα είναι στην αρχή και στο τέλος της σχολικής χρονιάς.

Λέω δυστυχώς διότι ποτέ δεν κατάφερα να κάνω κοπάνα όταν ερχόταν η άνοιξη λόγο του υπεραυξημένου αριθμού απουσιών.  Αλλά δεν με πείραζε ιδιαίτερα,  ήταν ένας καλός λόγος για να γνωρισθώ με τους συμμαθητές μου και να μάθω ένα σορό χρήσιμα πράγματα που ποτέ δεν μου χρησίμευσαν στην ζωή μου.

Ευτυχώς την τελευταία στιγμή έκανα πίσω και δεν συνέχισα τις σπουδές μου, που μετά από εξετάσεις γνώσεων η κληρωτίδα έβγαλε ότι μπορώ να συνεχίσω τις σπουδές μου σε κάποιο ΤΕΙ μηχανολογίας.

'Ολα τα υπολόγισε το σύστημα των εξετάσεων εκτός το γεγονός ότι η μηχανολογία μου προκαλεί τόσο ενδιαφέρων όσο ενδιαφέρων προκαλεί σε έναν Νορβηγό οι βραδιές ποίησης του ΤηλεΦως TV.

Στους επίδοξους μελλοντικούς επιστήμονες εύχομαι καλή τύχη.

Και μιας και μίλησα για σπουδές και σταδιοδρομία θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν θεωρώ ότι το πανεπιστήμιο πρέπει να βγάζει άτομα που θέλουν πλούσιο πορτοφόλι αλλά να βγάζει άτομα που να θέλουν πλούσια ψυχή. Σαν παράδειγμα του λάθους τρόπου εκπαίδευσης της χώρας μας είδα ξεκάθαρα, όταν διάβασα στη καθημερινή της Κυριακής, της προηγούμενης βδομάδας, την στήλη με τις απόψεις των αναγνωστών.

 Ένας τύπος, που υπόγραφε σαν ιατρός γυναικολόγος μαιευτήρας από κάποια περιοχή της Αθήνας έβγαζε την χολή του απάνω στους άστεγους, τους μετανάστες και τους άρρωστους ναρκομανείς αποκαλώντας τους με λόγια, που ένας κοινός (μη σπουδαγμένος άνθρωπος) δεν θα αποκαλούσε ούτε τα σκουπίδια του μισητού του γείτονα έτσι.Καλώντας στο τέλος τον δήμαρχο να πάρει θέση. 

Και αναρωτιέμαι, πως γίνετε ένας άνθρωπος που υποτίθεται οτι έχει αφιερώσει την ζωή του στην υπηρεσία της ανθρώπινης ζωής, ανεξαρτήτως εθνικότητας, οικονομικής κατάστασης και γενικά χωρίς ρατσιστικές προκαταλήψεις, να μιλάει τόσο χυδαία για ανθρώπινες ταλαιπωρημένες ψυχές. Και ποιο το όφελος του ασθενούς που θα ζητήσει της υπηρεσίες του;  

Κολοκυθάκια au gratin

Το γκραντέν είναι ένας κλασικός τρόπος, 
αρκετά διαδεδομένος στην Γαλλία αλλά και στην Ευρώπη,
για γρήγορες, νόστιμες παρασκευές λαχανικών, ζυμαρικών, ψαριών κ.α.
Στην χώρα μας έχει επικρατήσει σαν σουφλέ.

Άλλο ένα φαγητό θύμα της αμάθειας πολλών μαγείρων περασμένων δεκαετιών, 
νομίζω οτι ο χαμός ξεκίνησεκάπου στα τέλη 70 αρχές 80. 
Όταν κέντρα συνεστιάσεων προσέφεραν σαν ορεκτικό ένα φτηνιάρικο μικρό 

κομμάτι ψευτοπαστίτσιου και για να εντυπωσιάσουν το 
ξενόφιλο-θύμα-πελάτη τους το βάπτισαν σουφλέ. 

Που καμία σχέση δεν έχει με αυτή τη αηδιαστική μαλακία που σερβίρουν.

Υλικά

6 μέτρια κολοκυθάκια

2 πιπεριές Φλωρίνης φρέσκες

2 κρεμμύδια

2 αυγά

1 κούπα τριμμένη γραβιέρα

1 κρασοπότηρο λευκό κρασί

1/2 κούπα κρέμα γάλακτος

2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

αλάτι πιπέρι

Εκτέλεση

Ψιλοκόβετε τα λαχανικά και τα χωρίζετε σε δύο μερίδες, η μια να είναι μικρότερη μερίδα.

Σοτάρεται την πρώτη με μια κουταλιά ελαιόλαδο σε ένα πολύ καυτό τηγάνι, αλατοπιπερώνετε και μόλις μαραθούν τα βγάζετε στην άκρη.

Σοτάρεται την δεύτερη σε μια κουταλιά ελαιόλαδο, σε ένα πολύ καυτό τηγάνι, αλατοπιπερώνετε και ρίχνετε το κρασί, αφήνετε να εξατμιστούν τα πολλά υγρά και τα ρίχνετε στο πολυκοφτικό μηχάνημα, κοινώς μούλτι.

Τα κάνετε αλοιφή προσθέτοντας τα υπόλοιπα υλικά.

Σε ένα πυρίμαχο σκεύος-ταψάκι, στρώνετε τα πρώτα σοταρισμένα υλικά και καλύπτετε με την αλοιφή των δεύτερων σοταρισμένων υλικών.

Ψήνετε στο φούρνο στην επάνω εστία για κάνα 20λεπτο.