Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Ο Παυσανίας ένα χαμένο μέλος και μια σαμπαγιόν με γλυκό κρασί

Ο Παυσανίας διατηρεί ένα μικρό  γραφείο ιδιωτικών ερευνών σε μια υποβαθμισμένη συνοικία  στο κέντρο της πόλης. 
Πολύς κόσμος θα προτιμούσε να διατηρούσε ένα γραφείο έστω και μεγάλο σε κάποια δημόσια υπηρεσία, ώστε να κάθετε και να μην κάνει τίποτα, διότι όποτε κάνει κάτι μετατρέπεται αυτομάτως σε δημόσιο κίνδυνο.

Κάθετε στην παλιά σκισμένη πολυθρόνα από δερματίνη πίσω από το ακατάστατο γραφείο του και διαβάζει ένα γράμμα-πρόσκληση μιας απελπισμένης κυρίας που αναζητά ένα μέλος της οικογενείας της, το οποίο έχει εξαφανιστεί τους τελευταίους δύο μήνες. 
Ο βοηθός του, ένας Πακιστανός μετανάστης ονόματος Αζίμ  ο οποίος δεν καταλαβαίνει καλά τα ελληνικά, έκανε ότι συγύριζε την βιβλιοθήκη.   
Τον έχει για βοηθό τα τελευταία τρία χρόνια και ασφαλώς τον έχει ανασφάλιστο, διότι πρέπει να διατηρεί την μυστική ιδιότητα του μυστικού πράκτορα μυστική ακόμα και από τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης και την εφορία. Ταυτόχρονα τον πληρώνει πενιχρά αραιά και που, διότι το χρήμα προκαλεί την λήθη και ένας μυστικός πράκτορας πρέπει να είναι σε εγρήγορση. 
Η αλήθεια είναι ότι αραιά και που πληρωνόταν και ο ίδιος, και πολλές φορές τα χρήματα που έβγαζε τα χρησιμοποιούσε για να πληρώνει τις μηνύσεις, που του έκαναν οι πελάτες του, για τις καταστροφές που τους προκαλούσε. 
   Λοιπόν Αζίμ, αναφώνησε, παράτα αυτό που κάνεις, μας περιμένει μια υπόθεση εξεύρεσης αγνοημένου, και νομίζω ότι από τώρα είμαι κοντά στην λύση.  
Ο Αζίμ κοίταξε τρομαγμένος και του ήρθε στο νου ο τελευταίος άθλος του Παυσανία. 
Τότε που ο Παυσανίας ενώ χάζευε στο ράφι του σούπερ μάρκετ τις μουστάρδες, προσπαθώντας να κατανοήσει την χρησιμότητά της κίτρινης αυτής αλοιφής, διασταύρωσε το βλέμμα του με το βλέμμα μιας κοπέλας.Του φάνηκε ότι ήταν η Άννα, μια πολύ καλή του φίλη. Την χαιρέτησε με μια χειρονομία αλλά δεν έλαβε απάντηση, η κοπέλα τον κοίταζε χωρίς να τον γνωρίζει. 
Τότε ο Παυσανίας κατάλαβε ότι βρήκε τον σωσία της. Γεμάτος  ενθουσιασμό την αρπάζει βίαια από το χέρι και ξεκίνησε μια περιοδεία σε όλους τους κοινούς γνωστούς για να τους δείξει την σωσία της Άννας. Στην αρχή πέρασε από το περίπτερο του Μπάμπη ο οποίος τον κοίταξε περίεργα και του είπε ένα απλό       '' Εσύ παιδί μου δεν πας καλά''. Μετά πέρασε από το μαγαζί με τα είδη ένδυσης του Στέλιου ο οποίος εξυπηρετούσε μια κυρία και απλά κούνησε το κεφάλι του. Ο Παυσανίας το διασκέδαζε αφάνταστα, η έκφραση των γνωστών του καθώς έβλεπαν την σωσία της Άννας τον έκανε να γελάει. Τότε σκέφτηκε να το χοντρύνει λίγο, πέρασε από το σπίτι του συντρόφου της Άννας, τον Χρήστο. Ο οποίος Χρήστος τους κοίταξε με μια έκφραση απορίας και είπε '' Μα αυτή είναι η Άννα'' ''Δεν είναι, είπε ο Παυσανίας, είναι η σωσίας της χαχα και εσύ την πάτησες'' και γέλασε. Τότε η κοπέλα του είπε '' Η Άννα είμαι ρε βλαμμένε, δεν σου μίλησα στο σούπερ μάρκετ γιατί ήθελα να σε αποφύγω, την τελευταία φορά που σε είδα έμεινα στο νοσοκομείο με διάσειση για τρεις μέρες. Αλλά από την βλακεία κανείς δεν μπορεί να γλυτώσει τελικά.'' 

Ο Παυσανίας και ο Αζίμ έφτασαν στο σπίτι της οικογένειας Κυριακοπούλου. Η κυρία Κυριακοπούλου, που είχε στείλει και την επιστολή στον Παυσανία τους καλωσορίζει. ''Παρακαλώ περάστε απόψε έχει τα γενέθλιά της η κόρη μου και ετοιμαζόμασταν να καθίσουμε για να γευματίσουμε, χαρά μας να γευματίσετε μαζί μας και μετά συζητάμε''

Καθίσαν σε ένα στρογγυλό τραπέζι. Όλη η οικογένεια ήταν καθισμένη, ή μάλλον σχεδόν όλη...

συνεχίζεται......




Σαμπαγιόν με γλυκό κρασί, σας δίνω μια συνταγή ενός πανεύκολου γλυκού (πολλά γλυκά γράφω) σε παραλλαγή το φτιάχνω με μαυροδάφνη με ούζο και το καλύτερο με γλυκό κρασί από την Σάμο βινσάντο.




6 κρόκοι φρέσκων αυγών
100γρ ζάχαρη
150ml κρασί μαρσάλα ή μαυροδάφνη ή βινσάντο στο ούζο βάζω την μισή ποσότητα 




Σε μπεν μαρί χτυπάμε τους κρόκους με την ζάχαρη και προσθέτουμε σιγά σιγά το ποτό. Το αποτέλεσμα θα είναι μια παχιά αφράτη κρέμα που λιώνει στο στόμα.
Μου αρέσει να το τρώω με μπισκότα πτι μπερ ή μιράντα σαν συνοδευτικό στον καφέ ή στο κρασί με το οποίο φτιάχτηκε η σαμπαγιόν.








   
      

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Περί οικολογίας και μια τάρτα Tatin με μήλα

Αλήθεια κάνετε ανακύκλωση; Έχω κάποιες απορίες επάνω σε αυτό το θέμα. Πόσο οικολογικό είναι το να ανακυκλώνει κάποιος συσκευασίες, χαρτιά, ηλεκτρικές συσκευές, αλουμίνιο και δεν ξέρω γω τι άλλο.

Η σύντροφός μου είναι από τους πωρωμένους οικολόγους που καθαρίζει και ξεπλένει όλες τις συσκευασίες πριν μου πει να τις πάω στον μπλε κάδο της ανακύκλωσης. Στον δρόμο για τον κάδο συχνά σκέφτομαι αυτή την ερώτηση. 
Τι είναι πιο οικολογικό; Να καταναλώνεις ασύστολα και μετά να ανακυκλώνεις τις συσκευασίες ή να ελέγχεις το τι καταναλώνεις; 
Τι μας ενδιαφέρει περισσότερο το περιβάλλον ή η συνείδησή  μας;
Ένας έλεγχος το τι αγοράζουμε, από που προέρχεται, από που παρασκευάστηκε και πως συμπεριφέρεται η εταιρεία στο περιβάλλον θα πρέπει να μας ανησυχεί, λογικά.

Εταιρεία που ζημιώνει το περιβάλλον με τοξικούς ρύπους, που τα προϊόντα της κάνουν τον γύρο της γης σπαταλώντας  μεγάλα ποσά ενέργειας και ρύπων, που εκμεταλλεύεται ανθρώπους με χαμηλά μεροκάματα, χρησιμοποιεί πλαστικές συσκευασίες. 
Αλλά εμείς καταναλώνουμε το προϊόν της και πετάμε στην  ανακύκλωση  την συσκευασία γιατί αγαπάμε το περιβάλλον.
Καταπληκτικές  οικολογικές ευαισθησίες.

Και μην ξεχνάμε οτι κάνοντας ανακύκλωση προσφέρουμε στις εταιρείες ανακύκλωσης δωρεάν την πρώτη ύλη, την οποία πρώτη ύλη την έχουμε πληρώσει και είμαστε διατεθειμένοι να την ξαναπληρώσουμε σαν παράγωγο της ανακύκλωσης. 
Και αυτό το πράγμα μου γεννάει διάφορα ερωτήματα για το κατά πόσο οικολογική είναι όλη αυτή η οικολογική εκστρατεία ανακύκλωσης.


Τάρτα Tatin με μήλα


Μια νόστιμη τάρτα προϊόν λάθους της τότε μαγείρισσας Tatin που την έβαλε ανάποδα στο φούρνο.

Θέλουμε ζύμη μπριζέ  

5-6 μήλα καθαρισμένα και κομμένα σε χοντρές φέτες
100 γρ ζάχαρη 
100 γρ βούτυρο




Η διαδικασία είναι απλή, βάζουμε ένα μεταλλικό ταψί στο μεγάλο μάτι της κουζίνας το ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά. Ρίχνουμε το βούτυρο, το αφήνουμε να λιώσει και ρίχνουμε την ζάχαρη. Ανακατεύουμε να πάει η ζάχαρη παντού.Βάζουμε τα μήλα και χωρίς να ξανανακατέψουμε  αφήνουμε να γίνει ανοιχτόχρωμη καραμέλα. Καλύπτουμε με την ζύμη μπριζέ που την έχουμε ανοίξει σε φύλο. Και ψήνουμε σε φούρνο στους 180 βαθμούς για 20 με 30 λεπτά, εντάξει ελέγχουμε κι όλας μην μας καει.  



   

           

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Έκτατη ανάρτηση

Ξέρω έχω καθυστερήσει χαρακτηριστικά να ανεβάσω κάποια νέα συνταγή ή κάποια συμβουλή, αν μπορείτε να τις χαρακτηρίσετε έτσι.
Δεν έχω ξεχάσει αλλά έχω ξεχαστεί, δοκιμάζω και κάνω διάφορες προσπάθειες και ανακατέματα και όλα αυτά προς όφελος του κοινού καλού.
Οι ήρωες της ιστορίας είναι όλοι αυτοί που θέτουν τους εαυτούς τους σε κίνδυνο δοκιμάζοντας τις δικές μου τρέλες. Από τα χαμογελά τους μάλλον ή χαζούς προσκαλώ και περιμένω απαντήσεις σοβαρές, ή τόσο καλές είναι οι δημιουργίες μου, ή παίρνουν ναρκωτικά πριν έρθουν σπίτι μου.
Τέλος πάντων, θα κρίνετε εσείς στην πορεία.

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Πανάρισμα

Συχνά καλύπτομαι, είτε πίσω από καταστάσεις, είτε πίσω από διάφορες συμπεριφορές, είτε πίσω από ένα χαμόγελο.
Αναρωτήθηκα, καθώς συγύριζα το σπίτι για να μπορώ να το ξανακάνω άνω κάτω μέσα στην εβδομάδα χωρίς τύψεις. Τι είναι αυτό που με κάνει να καλύπτομαι πίσω από διάφορα καλύμματα αντί να αντιμετωπίσω τις καταστάσεις έτσι όπως είμαι    
αυθεντικός με τα ελαττώματά μου; 
Ξέρω, είναι ο φόβος. 
Ο φόβος μην ξεγυμνωθεί το εγώ μου;
Ο φόβος μην αποκαλυφθεί το τι είμαι στην πραγματικότητα; Δεν έχω πρόβλημα να απαντήσω σε αυτό, είμαι εξωγήινος από το σύμπλεγμα αστέρων Ζ4952.

Στην πραγματικότητα είναι ο φόβος ή μάλλον το ένστικτο για να μην χάσω κάτι από αυτά που έχω. Μερικές φορές κρύβομαι πίσω από χαμόγελα όπως κρύβετε ένας πωλητής όταν αντιμετωπίζει έναν δύστροπο πελάτη, που φοβούμενος μην χάσει την δουλειά του ή το μπόνους του κάθεται και χαζοχαμογελάει σε οποιαδήποτε μαλακία έρθει στο κεφάλι του εκάστοτε πελάτη του.
Εγώ βέβαια δεν είμαι κάποιος πωλητής οπότε είμαι ευτυχισμένος, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτί δεν χαμογελάω ή μάλλον προσπαθώ να χαμογελάσω σε καταστάσεις μη ευχάριστες για μένα οταν θέλω να προστατέψω κάτι που έχω.

Δεν ξέρω αν είναι φυσιολογικό το καλύπτεσαι πίσω από κάτι. Βλέποντας καλύτερα τους ρόλους στην κοινωνία μας ανακάλυψα ότι πολλοί άνθρωποι καλύπτονται πίσω από κάτι επειδή δεν θέλουν να χάσουν κάτι που έχουν.
Έτσι με μια γρήγορη ματιά  ένα σαββατόβραδο στην Αθήνα μπορείς να ανακαλύψεις άνετα ποιος καλύπτετε άτσαλα. Το άτσαλο κάλυμμα ανακαλύπτετε εύκολα, διότι αυτός που το χρησιμοποιεί είναι τόσο ατάλαντος και άτσαλος όσο είναι και ο κρυμμένος πραγματικός εαυτός.
Ο νεαρός με το πόρσε τζιπ οικολογικό έγκλημα, που οδηγεί γρήγορα και επικίνδυνα μέσα σε πολυσύχναστο δρόμο δεν είναι παρά ο ανεπρόκοπος γιος του μπαμπά επιχειρηματία, που επειδή ήταν καλός και υπάκουος όλη τη βδομάδα πήρε το αμάξι βόλτα σαν επιβράβευση.Εδώ έχουμε να κάνουμε με διπλό πανάρισμα, όλη την εβδομάδα κάνει τον καλό υπάλληλο, με λίγα λόγια τον yes sir 
και το σαββατόβραδο κάνει τον σκληρό του μαιάμι. Και όλα αυτά γιατί φοβάται μην χάσει τα υλικά αγαθά που του προσφέρει η οικογένειά του.

Οι πολιτικοί κρύβονται πίσω από τους δημοσιογράφους, αφήνουν τους δημοσιογράφους να λένε σενάρια, κοιτάζουν μετά τις σφυγμομετρήσεις και μετά πράττουν ανάλογα. 
Πολλές φορές στις ειδήσεις ακούς δημοσιογράφο να μιλάει και να τα λέει καλύτερα από πολιτικό. Σε κάνει να αναρωτιέσαι ποιος μιλάει τώρα; Ο δημοσιογράφος ή ο πολιτικός; Στις εκλογές πάντως έχω σταμπάρει κάνα δυο δημοσιογράφους να ψηφίσω, τα λένε πολύ ωραία.
Και όλα αυτά για να μην χάσουν ψήφους.

Οι καλλιτέχνες κρύβονται, πολλές φορές πίσω από τα βιογραφικά τους για να δικαιολογίσουν με αυτόν τον τρόπο την ποιότητα των έργων τους.
Φοβούμενοι την απόρριψη από το κοινό, ή μάλλον από το αγοραστικό κοινό.


Οι κουλτουριάριδες κρύβονται πίσω από ασυνάρτητες εκφράσεις, φοβούμενοι μήπως και δεν έχουν τον ρόλο του ''σοφού'' στην κοινωνία.

Οι εραστές κρύβονται τόσο καλά ο ένας από τον άλλο υπό τον φόβο της απόρριψης, που στην αρχή γίνονται ένα με την κάλυψη που επέλεξαν. Αλλά στην πορεία ο καθένας γίνεται αυτό που θα ήθελε ο άλλος γι αυτόν.
Οπότε και βλέπουμε σε πολλά ζευγάρια, συνήθως παντρεμένα, ο άντρας να παίζει το ρόλο του πατέρα της γυναίκας και η γυναίκα το ρόλο της μητέρας του άντρα. 
Τρελό αλλά θα αναφερθώ εκτενέστερα σε άλλη ανάρτηση.

Και τέλος για να προστατέψουμε ένα κομμάτι κρέας από την δυνατή φωτιά και να μην μας καεί το πανάρουμε, δηλαδή το καλύπτουμε για να το προστατέψουμε.

Μπούτια κοτόπουλου με πανάρισμα αλα μιλανέζ

4 μπούτια κοτόπουλου, τους αφαιρούμε την πέτσα τα αλατίζουμε και τα περνάμε από αλεύρι. Τα τινάζουμε να φύγει το πολύ αλεύρι και μετά τα βουτάμε σε ένα μπολ με χτυπημένο αυγό. Μετά τα βουτάμε σε ένα μπολ που έχει φρυγανιά τριμμένη και παρμεζάνα τριμμένη. Μετά τα ξαναβουτάμε στο αυγό και τα ξαναπερνάμε από το μείγμα φρυγανιάς παρμεζάνας.
Λαδώνουμε ένα ταψάκι και τα ψήνουμε στους 200 βαθμούς για 30 με 35 λεπτά, μέχρι να κάνουν ξεροψημένη  κρούστα.