Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Μπεσαμέλ

24 Αυγούστου ήταν η φωτεινότερη  πανσέληνος του καλοκαιριού, είχαμε την καταπληκτική ιδέα να σκαρφαλώσουμε (εγώ και ο ερωτάς μου) σε κάποιον από τους λόφους της αθήνας για νυχτερινό περίπατο. 
Πηγμένος, όλη τη μέρα σχεδόν, στους μποτιλιαρισμένους δρόμους της Αθήνας και των γύρω δήμων.
Ή μάλλον όχι ακριβώς μποτιλιαρισμένοι, μιας και οι επιδρομείς δεν έχουν γυρίσει από τις εκστρατείες στην επαρχεία. Κάτι χειρότερο πολύ χειρότερο από το μποτιλιάρισμα, ειδικά για όλους εμάς τους μοτοσυκλετιστές.
Οι δρόμοι είναι σε σημεία άδειοι. 
Όχι, δεν είναι καλό ειδικά για τον Έλληνα οδηγό, μιας και ο κάθε οδηγός ξεχωριστά είναι πολύ γρήγορος, και όχι μόνο κάνει σφήνες, και όχι μόνο κάνει  προσπεράσεις από τα αριστερά γρήγορα, πονηρά, τσαντισμένα, κάνει και κόντρες  
του στυλ ποιος θα φτάσει πρώτος στο φανάρι, ή ποιος θα μποτιλιαριστεί  πρώτος, πίσω από το προπορευόμενο όχημα. Οι μοτοσυκλέτες απλά δεν υπάρχουν στο δρόμο τους, όσο για τους πεζούς,  ω τι μειονοτικό υπάρχουν ακόμα στις μέρες μας πεζοί; μα είναι σκάνδαλο, σχεδόν όλος ο δίποδος Ελληνικός περήφανος λαός έχει αυτοκίνητο, ποιοι είναι  αυτοί που χαλάνε την πιάτσα; χαλάνε την εικόνα της χώρας; Το αυτοκίνητο χαρακτηρίζει τον Έλληνα το ποιος είναι, ''ξέρεις ποιος είμαι  εγώ; ξέρεις τι οδηγάω; ''
Στο μυαλό του Έλληνα οδηγού επικρατεί το, όσο πιο ακριβή η λαμαρίνα τόσο ανεβαίνει σε εκτίμηση στα μάτια των άλλων, κοιτάζοντας συνήθως υποτιμητικά τις λαμαρίνες των άλλων και μερικές φορές με φθόνο τις ακριβότερες λαμαρίνες.






Χαρακτηριστικό παράδειγμα Έλληνα οδηγού: ήμουν με την μοτοσυκλέτα σε κόκκινο φανάρι και περίμενα το πράσινο, δίπλα μου ένας τύπος με ένα παπί, αυτός γύρω στα πενήντα αρκετά χοντρός, εξωτερικά χαρακτηριστικά φανταστείτε τον κλασικό Έλληνα μπουζουκόβιο. Από μπροστά μας κάνει το λάθος και περνάει ένα ακριβό αυτοκίνητο με κάποιους Κινέζους μέσα. 
Γυρνάει το κεφάλι ο Έλληνας αρχαίο πνεύμα αθάνατο, με κοιτάζει και λέει με ειρωνικό ύφος ζήλιας και φθόνου, ''κοίτα οι Κινέζοι αυτοκίνητο.... (παύση) που ήρθαν στη χώρα μας...'' κλπ κλπ  η γνωστή καραμέλα του κάθε τεμπέλη αμόρφωτου. Συνήθως τους αγνοώ αυτούς τους τύπους, αλλά εκείνη τη μέρα τα πήρα κράνα γυρνάω και του λέω : '' Σπούδασαν- δούλεψαν- έκαναν οικονομία και το πήραν, εσύ τι έχεις κάνει;'' ok λάθος ατάκα, πλέον δεν ήμουν άλλο Έλληνας γι αυτόν,  ήμουν αλλοδαπός που υποστηρίζει τους αλλοδαπούς που έρχονται στην χώρα μας με μόνη σκέψη να κλέψουν τις δουλειές από τους Έλληνες. Μα, οι εργοδότες δεν είναι Έλληνες που επιλέγουν προσωπικό; 






Με ένα τέτοιο μπάχαλο  να  επικρατεί στο μυαλό του Έλληνα, φανταστείτε τι μπάχαλο έγινε στους δρόμους της Αθήνας χτες το βράδυ. Τέτοιο μποτιλιάρισμα, κόρνες, σφήνες, επικίνδυνα προσπεράσματα, ένα μπάχαλο ενός κράτους διαλυμένου, θύματος της έλλειψης πολιτισμού, παιδείας. Θύμα ενός lifestyle των περιοδικών, της διαφήμισης και της υπερκατανάλωσης.
Έλεος πόσο μυαλό πια έχει απομείνει;
Χαρακτηριστική ήταν η φιγούρα ενός τροχονόμου να ωρύεται χτυπώντας τα χέρια του δυνατά στον αέρα φωνάζοντας :
'' Ε μα όχι κυρία δεν μπορείτε να ανεβείτε με το αυτοκίνητο σας  στην ακρόπολη, ε όχι και αυτό''




Μπεσαμέλ




3 κουταλιές βούτυρο αγελάδος
3 κουταλιές αλεύρι απλό 
500 ml γάλα
αλάτι 
πιπέρι
μοσχοκάρυδο








εκτέλεση




Λιώνετε το βούτυρο σε μια κατσαρόλα, ρίχνετε το αλεύρι, όταν αφρίσει ρίχνετε το γάλα. Ανακατεύετε με ξύλινη κουτάλα για να μην σβολιάσει. Ρίχνετε τα καρυκεύματα και έτοιμη.






   

2 σχόλια:

  1. θα δοκιμάσω την εκδοχή σου να δω αν είναι καλύτερη απ' της γιαγιάς μου ;-)

    Όσο για τους Έλληνες οδηγούς, δεν υπάρχει άνθρωπος που έρχεται από άλλη χώρα της βόρειας ειδικά Ευρώπης και δεν σοκάρεται από την οδηγική μας συμπεριφορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν είναι εκδοχή μου, είναι η γνήσια γαλλική μπεσαμέλ, η βάση δηλαδη.
    Μια παραλλαγή της, πολύ διαδεδομένη στην ελλάδα είναι να προσθέσεις κρόκους αυγών και τριμένο τυρί, τότε ονομάζεται ''μορνέ'' είναι παχιά και έχει όγκο, σε αντίθεση με την μπεσαμέλ που πρέπει να είναι κρεμώδεις.
    Όταν, στις επόμενες συνταγές θα αναφέρω μπεσαμέλ θα εννοώ αυτή που έχω γράψει.


    Καλά, Έλληνας στο τιμόνι ο χάρος σε ζυγώνει .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή